عشق و جزا

عشق و جزا


چه سخت است

تشیع عشق بر روی شانه های فراموشی و دل سپردن به قبرستان جدایی

وقتی میدانی پنج شنبه ای نیست ، تا رهگذری ، بر بی کسی ات فاتحه ای بخواند

    

عشق و جزا


اونقدر که فکرشو میکنی دوستت ندارم

 چون اونقدر دوستت دارم که نمیتونی فکرشو بکنی


عشق و جزا


گاهی تنهایی آنقدر قیمت دارد که درب را باز نمی کنم

حتی برای “تو” که سالها منتظر در زدنت بودم


عشق و جزا


همه ی پل های پشت سرم را خراب کردم ؛ از عــمد

راه اشــتباه را نباید برگشت


عشق و جزا


حافظ هنوز اصرار دارد

 خبر خوشی در راه است

تو کجای دنیای منی که هر چه می آیی نمی رسی


عشق و جزا


کاش می شد همدلی را قاب کرد

ساکنان شهر غم را خواب کرد

کاش می شد نور چشمان تو را،جانشین تابش مهتاب کرد


عشق و جزا


گفتم دل و جان بر سر کارت کردم هر چیز که داشتم نثارت کردم

گفتا تو که باشی که کنی یا نکنی! این من بودم که بی‌قرارت کردم


عشق و جزا


بیمار عشق توست پرستوى روح من

 از این مریض خسته عیادت نمیکنى


عشق و جزا


دلتنگی فقط یک اسم مستعار است

برای تمام حس هایی که

اسمشان را نمی دانیم

و هر کدامشان برای خود یک دلتنگی اند


عشق و جزا


خسته ام فردا نگاهت را برایم پست کن

 یک بغل حال و هوایت را برایم پست کن

گوشم از آواز غمگین سکوت شب پراست

 لطفا آن لحن صدایت را برایم پست کن


عشق و جزا